ÖLÜ KADINLAR DİYARI, öldürülmüş kadınları anmak ve onların sesine nefes olmak amacıyla tasarlanmış bir projedir. Proje tek bir mekâna sığdırılmış üç ayrı mekânda can bulur:

Birinci mekân; tiyatro sahnesidir, burada, öldürülmüş kadınların hikâyelerini onların ağzından dinleriz. Mistik müzik, şamanik kostüm ve lirik bir dansla sahne bir ritüel alanına dönüşür.

İkinci mekân kostüm sergisidir; duvarlardan sarkan iplerde öldürülmüş kadınların kıyafetleri asılır. Onların aralarında gezerken ölümlerini hissederiz.

Üçüncü mekân fotoğraf sergisidir. Burada ise sahnedeki dört ölü kadın karakterin ve kadın cinayetlerine kurban giden kadınların fotoğraflarını görürüz ve hikâyelerinden anlara tanık oluruz. Sahnede gördüğümüz bu dört kadının acıları da sonları da ortaktır.

…

Bir insan, onun ismini bilen ve onu hatırlayan son kişi öldüğünde “gerçekten” ölür...

Öldürülen kadınların sayısı son dönemlerde o kadar arttı ki, bizler artık onların isimlerini hatırlayamıyoruz. Dolayısıyla onları unutuyoruz ve bir kez daha ölüme mahkûm ediyoruz.

Bu proje ile biz Tiyatro Oyun Kutusu; bir hatırlatma ritüeli gerçekleştirmek istiyoruz. Kadın cinayetlerine karşı bir çığlık olmayı, kadın cinayetlerini durdurmayı umut ediyoruz. “Yeter artık!” diyoruz; hatta haykırıyoruz! Ve öldürülen kadınların isimlerini seyircimizle birlikte söyleyip onları anıyoruz. Hala hatırlayabiliyorsak umut var demektir.

Bir umut ekiyoruz sahneye; bin umut olarak doğmasını diliyoruz.