Bu proje, Avrupa'nın en Batı ve en Doğu uçlarını temsil eden iki dans kumpanyasını; koreograf Franscisco Camacho ve organizasyonu Eira ile, Çıplak Ayaklar Kumpanyasından dansçılar Leyla Postalcıoğlu, Mihran Tomasyan ve müzisyen Berke Can Özcan'ı bir araya getiriyor.

Portekiz'in önde gelen koreograflarından Camacho EIRA'yı Avrupa'nın bu en batı noktasındaki başkent Lizbon'daki sanat sahnesinin önemli bir oyuncusu olması için kurdu. Sürekliliği ve üretkenliği ile dikkat çeken Çıplak Ayaklar Kumpanyası ise Avrupa ve Asya'yı birbirine bağlayan dünyanın tek başkentinde varlığını sürdürüyor. Bu ekipteki dansçılar ve müzisyenler ülkelerinin en öne çıkan isimlerinden olmakla kalmayıp, uluslararası alanda da oldukça aktifler. Doğal olarak, Portekizli ve Türkiyeli bu sanatçılar arasındaki etkileşim de böyle bir uluslararası kesişimde gerçekleşti.

Kökleri iki farklı liman şehrine dayanan bir yaratıcı ekip, birbirine uzak gelenek ve milliyetler, taban tabana zıt sosyo-kültürel gerçeklikleri düşününce, ortaya çıkan eserin de bu özellikleri bir şekilde yansıtmasından daha doğal bir şey olamaz. Bu performans, gezginliği, göçebeliği, hem hayatta kalmak için, hem de zaten alışılmış olunan hayat tarzı modeli için şartlar yaratma pratiğini ele alarak ilerliyor.

Taşıdığımız şeyler aslında ihtiyacımız olan şeyler mi? Bizi hayatta tutan şeyler mi bunlar? Yoksa hiç sorgulamadan kabul ettiğimiz hayatı devam ettirmemizi sağlayan şeyler mi? Sonucu olmayan hareketleri, ne kadar keyfi olduklarını fark etmeden yapıp duruyor muyuz, yoksa onlar olmadan boşluğun yavaşça içeri süzüleceğini bildiğimiz için mi tekrar ediyoruz bunları? Hayat laboratuvarının ipleri tamamen elimizde mi, yoksa kararlarımız, bütün tecrübemizi sorgulamamıza sebep olacak yüzleşmeyi erteleme biçiminden başka bir şey değil mi?